Gedigitaliseerde Super 8 film "Hard Driving Man" die ik in 1976 maakte.
Nadat ik 5 jaar lang de Neterselse Rallycrosser Wout Couwenberg als monteur bij stond, bij het bouwen van de auto, het repareren en onderhouden tijdens de wedstrijden en na de wedstrijden weer klaar te maken voor de volgende wedstrijd, maakte ik deze Super 8 film; 'Hard Driving Man'. Zijn broer Adriaan, liet voor mij de film digitaliseren bij het inmiddels opgeheven HS DIGITAL FILM uit Son en Breugel. Na een lichte nabewerking besloot ik de film met mijn volgers te delen. Geen natuurfilm, maar wel een film uit de beginperiode van mijn foto en film hobby.
Wout Couwenberg werd in 1974 Nederlands kampioen Rallycross in een Van de Ven Volkswagen Kever. Een jaar later keerde Wout weer terug als Internationaal Rallycrosser en reed in 1975 met een ingekorte VW Kever waar een Fort BDA motor was ingebouwd. Een jaar later bouwde Wout een Porsche 911 Carrera, waarbij hij tijdens de wedstrijden hulp kreeg van dorpsgenoten Jan van Limpt en Jack Waalen voor het onderhoud en reparaties die tussen de manches door moesten worden uitgevoerd.
Op 4 februari 1967 werd op het Lydden Circuit van Wootton, vaak ook Lydden Hill genoemd, ongeveer halverwege tussen Canterbury en Dover in Kent, Engeland. voor een televisieprogramma van de omroep ITV de eerste rallycrosswedstrijd ooit gereden – onder uitgenodigde rallypiloten. Al snel bleef dit circuit in gebruik voor rallycross en werden er ook bij andere verharde circuits (zoals Croft Circuit en Cadwell Park) onverharde stukken aangelegd voor rallycross.
De eerste rallycrosswedstrijd op het vasteland vond op 7 juni 1969 plaats op de heide van het militair terrein nabij de Kaldenkerkerweg van Venlo (Nederland) langs de grens met Duitsland. Het circuit maakte deel uit van het toenmalige zweefvliegveld, een overblijfsel van de voormalige Luftwaffe-basis Fliegerhorst Venlo-Herongen, die deels in Duitsland en deels in Nederland lag en nu bekend staat als het vliegveld van Kaldenkerken. Wout Couwenberg was daar vanaf het begin bij. Ik (Jozef van der Heijden) stond de beginnende Neterselse autosporter bij als monteur. Eerst met een Citroën DS Snoek, een wedstrijd later met een Austin Mini. Met een geleende autoambulance en ook een keer op sleeptouw, werd de wedstrijdwagen naar het circuit gebracht en na afloop ook weer naar huis. Ondenkbaar in deze tijd om een auto over een afstand van 83 Km te slepen, zeker een auto voor wedstrijdgebruik.
Op 17 april 1971 werd het eerste permanente circuit, speciaal voor rallycross in gebruik genomen: het Eurocircuit in Valkenswaard. Daar moesten wij het opnemen tegen grootheden als Jan de Rooy uit Eindhoven (Daf 55), regerend Europees kampioen 1975 Cees Teurlings uit Casteren en zijn Tilburgse teamgenoot Dick Riefel (Porsche 911), de Britten John Taylor (1973 Europees kampioen) en Rod Chapman (beiden Ford Escort), de Oostenrijker Franz Wurz (1974 Europees kampioen met Porsche 911) en de Zweden Per Eklund en Stig Blomqvist (beiden Saab 96 V4).
Het eerste officiële ERA (European Rallycross Association) kampioenschap vond plaats in 1973. Van 1973 tot en met 1975 was het EK rallycross nog officieus. De Britt John Taylor had de overhand in het eerste seizoen en werd de eerste ERA Europese kampioen. Cees Teurlings werd de eerste Nederlandse kampioen in het Europese Rallycross kampioenschap dat jaar. Cees Teurlings uit Casteren werd in 1975 de eerste Nederlander die het Europese kampioen op zijn naam wist te schrijven. Teurlings won het kampioenschap in een VW 1303 S, die met een Porsche 3.0 liter motor was uitgerust.
Het Embassy/ERA European Rallycross Championship was de voorloper van het FIA European Rallycross Championship . Het werd in 1973 en 1974 georganiseerd door automobielclubs uit Oostenrijk, Duitsland, België, Nederland, Zweden en Finland (toegetreden in 1974) onder toezicht van de Thames Estuary Automobile Club (TEAC) uit Groot-Brittannië. Eind 1974 richtten de organisatoren de European Rallycross Association (ERA) op, voordat de motorsport rallycross in 1976 officieel door de FIA werd erkend.
In 1976 werd er voor het eerst gereden voor het officiële FIA Europees Kampioenschap, van 1973 tot en met 1975 was het EK rallycross nog officieus. De Britt John Taylor had de overhand in het eerste seizoen en werd de eerste Europese kampioen. De serie werd formeel aangenomen door de FIA in 1976 toen Franz Wurz - de vader van de latere Formule 1-coureur Alex Wurz - tot kampioen werd gekroond. Het FIA European Rallycross Championship zou de komende drieënhalve decennia het toppunt van de discipline blijven.
Eurocircuit
Het Eurocircuit werd in 1971 geopend en was het eerste speciaal voor de autosport rallycross gebouwde circuit ter wereld. De wedstrijden uit die beginjaren, georganiseerd door de Nederlandse Rallycross Vereniging (NRV), werden allemaal door de AVRO 14 dagen later op zaterdagavond op televisie uitgezonden. In 1980 stopte de AVRO met de televisie-uitzendingen.
Het circuit heeft een lengte van iets meer dan 1 kilometer (1003 meter), daarvan is 40% onverhard (leem en gravel) en 60% verharde weg (asfalt). De breedte van de baan is minimaal 10 meter. Na het startgedeelte van ca. 250 meter volgt een scherpe bocht naar rechts, de zogenaamde Per Eklund-bocht. Via de onderdoorgang van de Jan de Rooy-brug en de Blomqviststraat komt men bij de "Korte Knie", een 45 gradenbocht naar rechts, vervolgens via de naar links afbuigende "Jubileumbocht" bereikt men de naar rechts buigende "Daytonabocht". Tenslotte komt vlak voor de finish eerst nog de scherpe "Tarzanbocht" naar rechts. Pas vanaf de tweede ronde wordt door een chicane gereden, ongeveer halverwege de start en de Eklundbocht.
Laatste update: 25-10-2025
